dear blog...
ng letih kah...ng sgt letih...penat...lelah dan apa2 sja y sekutunya...
ng lelah melayan kerenah y ntah apa2...
bila ng cupa PUASKAN hati sume org..
tp ng letih...
ngn skap sesetengah org y demand terlebih demand...
hngakn...ng rasa..ng should stop it n abaikan mereka...
lantak depa2..
tp ng xsekejam itu...
ng bkn begitu...
ng cares mereka wluypon ng terasa ngn skap mereka...
ng pon ada hati...ada perasaan...
ng xminta hmpa utk jga perasaan ng...
ng cma mhn supaya korng mngerti...
bila ng kta abaikn tp ng tetap care...
hinggakn ng kesal ngn sikap sesetengah org y pndai mengkritik...membebel...
itu ini...
n apa2 sja...
you're not me...
n you dnt know what i feel...
you are not in my shoe...
dan korng2 hampa2..awak2 xkn mngerti...
biarla orng nk kta apa...
sapa nk kta apa skali pon...
blog ng kan...utk ng luahkan rasa...
ya Tuhan...
ng sgt2 letih kah...
ngt xsuka lei bila ng seakn2 moody...rasa marah...
n then ends up with cry...
ng pujuk hati supaya bersabar...
tp sesabar mna ng...ng tewas ngn perasaan sndri...
inner feelings...
i'm hurt...
pejam mata...tarik nfs n then hembus perlahan2 kan...
xbek begini kn ng...
dear blog...
letihnya ng blkngn ni...
terkejar2 msa...
byk berjalan kaki ng injured sudah...
ng2...
moga esok lebih bek kan..
padaMu ng berserah...
berikan ng kekuatan...berikan ng ketenangan kah...
terasa letih...
tp bila dpt berckp ngn kwn2 dr ipda...
jumpa ngn hafiez...
ng rasa sgt lega...
thanks hafiez cz belanja minum td..
bila kob kol ng msa clas td...'ng pon asa happy...
tp bila ckp fon ngn kob td...
ng asa sayu...
maaf kob...ng sedih sbnrnya...
ng kelu...speechless bila kob tnya tentang phi...
ng rindu dia...
"kob...ng slh apa phi breaks ngn ng..."
bila ja ng ckp...ati ng dh mgs...
air mata pon tngu msa nk mglir ja..
maaf jika ng rosakkan mood kob...
mula2 punya la ceria sora ng...tp...las2 slow...sayu...
ng khothud nah..
kekng bila ng wat itu ini...
fizikal ng letih...
ng still ok...
msh mampu utk ng snyum...
tp bila ng asa kesal...bila ng terluka...
ng lelah kah...
ng tahu org len xkn mengerti apa y kita rasa mlenkn org itu btoi2 syngkn n care kita
jgnlah jg pembebel...pengkritik tegar...
jgnla kita merungut dan merungut...
membebek xbertempat...
asyik memberi alsn itu dan ini...
kta itu ini xkena kn...
pndnglah dr sudut y positif...
think positif...
tiap2 y blaku da hikmah y tersendiri...
sensitifnya ng mlm ni
bila ng thn...xnk ngs...
ng asa beban kah...
bila ng luahkn isi hati...apa y ng rasa...
bila menangis...
akat bndra putih...
biarla org kta ng xmatang...xkuat atau xtabah...
mcm budak2...
xbesar2
biarla kn...
y ng tahu
ng xmampu nk tanggung...
nk melepaskn...
luahkn sumenya...mengs semahu2nya...
ng rasa lega...
rph bm pon blom taip lg...
mengantuk sudah ng...
dahi panas...
bdn2 asa skit...
selsema pon say halo...
asa pening2...
jgn2 xshat...
nk exam sudah...tp preparation ng msh sifar...
sok pagi sajala kn...
print rekod kehadiran...
n then kalo awai bgn...
taip rph bm....
gudnite sume...ratrisawat kah...
maaf andai post ni ng terkasar bhsa...ng emo kah...
ng syng sume org...
sawaddikah
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.